Organizacje pracodawców, członkowie Rady Dialogu Społecznego pozytywnie oceniają fakt zastosowania stabilizującej reguły wydatkowej (zgodnie z ustawą z 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych) przy konstruowaniu budżetu państwa na 2018 r. Niepokój pracodawców budzą działania mogące świadczyć o próbie omijania ograniczeń wynikających z zastosowania stabilizującej reguły wydatkowej poprzez przeniesienie części kosztów realizacji zadań Funduszu Pracy (objętego limitem reguły wydatkowej) na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, którego wydatki są wyłączone spod limitu wydatkowego określonego w stabilizującej regule wydatkowej.

Należy zwrócić uwagę, że w okresie utrzymującej się od kilku lat dobrej koniunktury gospodarczej deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych powinien być znacznie niższy niż 2,7% PKB, czyli poziom bliski maksymalnego dopuszczalnego w ramach Paktu Stabilności i Wzrostu progu 3% PKB.

Planowane wydatki ogółem z budżetu państwa będą w 2018 r. o 12,5 mld zł wyższe niż założone w ustawie na rok 2017 r. Jednocześnie planowany wzrost głównych wydatków sztywnych wynosi ponad 20 mld zł (wzrost o 8% funduszu rent i emerytur w wyniku waloryzacji oraz obniżenia wieku emerytalnego – ponad 14 mld zł, wzrost wydatków na program 500+ – 1,3 mld zł, MON – 4 mld zł, program Mieszkanie+ – 2 mld zł, wzrost wynagrodzeń dla nauczycieli – 1,1 mld zł. Do tego restrukturyzacja górnictwa 1,5 mld zł, modernizacja policji, BOR – 1,9 mld zł, bezpłatne leki dla osób 75+, wzrost dotacji do ratownictwa medycznego, program Senior+, program „Za życiem” i wiele innych).

W 2018 r. zostanie zatem zwiększony udział wydatków sztywnych w wydatkach budżetu państwa, a tym samym zmniejszy się udział wydatków elastycznych, które są głównie prorozwojowe, przede wszystkim inwestycyjne. BCC oraz inne organizacje pracodawców nie akceptują takiego kierunku zmian w strukturze wydatków z budżetu państwa i proponują zmianę struktury wydatków w budżecie państwa na przyszły rok na korzyść wydatków prorozwojowych oraz projekcję zmian tej struktury w kolejnych latach.

Komentarz Witolda Michałka, eksperta BCC ds. makroekonomii, dostępny również w wersji wideo:https://youtu.be/2l7Ia4KaNn0

Budżet na przyszły rok nie był specjalnie trudnym dla rządu do sformułowania, ponieważ  mamy stosunkowo wysoki wzrost gospodarczy, w związku z czym rosną wpływy podatkowe, które stanowią dobrą podstawę do różnych wydatków, które rząd serwuje szczodrze różnym grupom społecznym.

Naszym zastrzeżeniem jest to, że jest to budżet abstrahujący od długookresowego planowania finansowego  państwa. W gospodarce kapitalistycznej, po dobrych okresach przychodzi  w pewnym momencie kryzys, do którego należy się przygotować. Chodzi o pewną nadwyżkę budżetową, która mogłaby być wydawana w chudych latach, kiedy środków w budżecie jest mniej a wydatki wzrastają.

Jeśli planowany na 2018 r. budżet ociera się o dopuszczalną, 3-procentową granicę deficytu w odniesieniu do PKB, to oznacza że nie wypracowuje się tej finansowej poduszki bezpieczeństwa. Kiedy tempo wzrostu gospodarczego spadnie, nie będzie skąd brać pieniędzy, co może grozić podwyżkami podatków dla przedsiębiorców i obywateli – komentuje Witold Michałek.

Wspólne stanowisko strony pracodawców Rady Dialogu Społecznego w sprawie projektu ustawy budżetowej na rok 2018 – w załączeniu.

Uwagi szczegółowe:

Fundusz Pracy (FP) w 2018 r. – s. 6 załącznika

OFE – s. 7 załącznika

Ograniczenie pracy w niedzielę – s. 7 załącznika

Wzrost wpływów z podatku CIT o 8,7% (o 2,6 mld zł) – s. 7 załącznika

Szybszy wzrost budżetowych wydatków sztywnych niż wydatków ogółem – s. 7 załącznika

Wyższe wpływy do budżetu państwa z dywidend i wpłat z zysku – s. 8 załącznika

Kwota wolna od podatku, skala podatkowa – s. 8 załącznika