dr Jacek Jaśkiewicz
Przyjmując jako jedyną, możliwą z punktu widzenia przyszłości, koncepcję zrównoważonego rozwoju, zdefiniowaną w Raporcie Światowej Komisji ds. Środowiska i Rozwoju Narodów Zjednoczonych pt. Nasza wspólna przyszłość[1], iż jest to rozwój zapewniający zaspokojenie obecnych potrzeb bez ograniczenia przyszłych generacji do zaspokojenia ich potrzeb, nie można pominąć rozważenia wszystkich możliwych barier jakimi rozwój może być zahamowany.
Jedną z barier jest wyczerpywanie zasobów ziemi zarówno surowcowych jak i jej ekosystemów. Często spotkać można opinie, że niektórych surowców, np. węgla mamy na co najmniej 100 lat, lecz perspektywicznie te 100 lat kiedyś minie. Nie sposób jest przewidywać w takiej perspektywie rozwoju technologii, niemniej jednak biorąc pod uwagę różne koncepcje na ich rozwój można wpływać poprzez odpowiednie strategie działań, mając na uwadze osiągnięcie głównego celu.
W XX wieku nastąpił niebywały dotąd rozwój na świecie. Wystąpił 22-krotny wzrost wydajności gospodarki przy 4-krotnym zwiększeniu się liczby ludności. Odbiło się to na bezprecedensowej intensyfikacji wykorzystania zasobów naturalnych. Dla przykładu czternastokrotny wzrost zużycia paliw kopalnych, czy zagrożenie dla 60% światowych ekosystemów. Dla wyobrażenia tempa wzrostu wykorzystywania zasobów, na rysunku zamieszczonym niżej przedstawiono zaobserwowane trendy zużycia poszczególnych głównych grup surowców.
Komentarz dr. Jacka Jaśkiewicza, eksperta BCC ds. zrównoważonego rozwoju i zmian klimatu, w załączeniu.
