Choć rekomendacje OECD i UE, wyrażone w oficjalnych dokumentach, dotyczą obowiązków dokumentacyjnych, które powinny dotyczyć wyłącznie transakcji i zdarzeń transgranicznych, dla celów polskich przepisów, to w projekcie ustawy, obowiązki dokumentacyjne zostały odniesione zarówno do powiązań międzynarodowych, jak i powiązań krajowych.
Rozumiejąc konieczność dostosowania polskich przepisów do regulacji międzynarodowych, a także istotne kłopoty administracyjne związane z dotychczasowymi przepisami dotyczącymi dokumentacji transakcji zawieranych między podmiotami powiązanymi – opowiadamy się za taką implementacją regulacji międzynarodowych, która będzie dostosowana do polskiego rynku i możliwości krajowych podmiotów. Nie może ona wiązać się ze nadmiernymi obciążeniami polskich podatników wynikającymi z wypełniania obowiązków przewidzianych w przepisach oraz wysokimi kosztami tych działań. Naszym zdaniem, dla transakcji krajowych, które nie wiążą się z ryzykiem erozji podstawy opodatkowania i przesuwania zysków, nie należy wprowadzać takich samych wymogów dokumentacyjnych oraz wymogów raportowania, jak w przypadku transakcji zagranicznych.
Pełna treść opinii dostępna w załączeniu.
