Przez ostatnie lata Ministerstwo Zdrowia uważało, że taki dokument jest zbędny. Resort twierdził, że wystarczy ustawa o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych. Naszym zdaniem było to błędne rozumowanie. Strategia polityki lekowej musi funkcjonować w ramach ogólnej polityki zdrowotnej Państwa i być określona w Narodowym Programie Zdrowia na lata 2016-2020. Polityka lekowa to nie tylko refundacja. To także przemysł farmaceutyczny.  Precyzyjne określenie instrumentów polityki lekowej i uaktualnienie jej priorytetów uporządkuje wiele kwestii i pozwali obrać cele w perspektywie długoterminowej m.in. wskaże, co należy się pacjentowi w ramach publicznych pieniędzy oraz jaka jest rola przemysłu farmaceutycznego. Obowiązująca ustawa refundacyjna ani w kwestii obniżenia współpłacenia pacjentów za zlecaną przez lekarzy farmakoterapię, ani w kwestii rozszerzania dostępności do nowoczesnych, innowacyjnych leków nie spełnia wymogów polityki lekowej.

Materiał w załączeniu.