Projekt przewiduje wprowadzenie nowego systemu poboru opłat, które mają stanowić podstawę utrzymania mediów narodowych. W miejsce dotychczasowych rozwiązań proponuje się nowy rodzaj zryczałtowanej daniny publicznej nazywanej „składką audiowizualną”.

Nie negując celu i intencji projektodawców, dotyczących ewentualnej konieczności reformy funkcjonowania mediów publicznych, istotne wątpliwości budzi zaplanowany sposób ustalania podmiotowego i przedmiotowego zakresu „składki audiowizualnej”, który w swoim obecnym kształcie nie znajduje w  ocenie firm członkowskich żadnego uzasadnienia, a jednocześnie stanowi istotne obciążenie większości podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w Polsce.

System poboru opłat, w którym jedynym kryterium kwalifikacji do ich poniesienia jest fakt posiadania licznika energii elektrycznej, generuje koszty dla wielu istotnych dla gospodarki branż – przedsiębiorstw przesyłowych, w tym telekomunikacyjnych, dużych i z sektora MŚP, które w istotnej części elementów swoich sieci (stacje bazowe, szafki, kontenery, węzły sieci, punkty wymiany ruchu itp.) mają liczniki energii elektrycznej. I nie jest to w żaden sposób związane z konsumpcją mediów publicznych w tych punktach. Ogromna liczba tego typu lokalizacji, powoduje, że cały sektor przesyłowy, poniesie wysokie straty finansowe, związane z reformą, która zasadniczo, w żaden sposób nie powinna go dotyczyć.
Eksperci BCC niezwłocznie wystąpili z negatywnym stanowiskiem w sprawie projektu.